teamLab: A Forest Where Gods Live, Ruins and Heritage - THE NATURE OF TIME | teamLab

Masses (Megaliths) of different space-times are clustered in the bath house ruins.The forest surrounding the bath house ruins is home to 3,000-year-old trees, and it changes daily with the imperceptible, slow flow of time, repeating every year, as a space where the endlessly long time accumulates. The ruins from ages past scattered in the forest and the Edo-period garden which remains today each have their own respective space-times. The bath house was made in modern times, but after just a short period, it was abandoned, becoming a space-time where time had stopped completely. And this group of megaliths is also a mass made up of compressed space-times where the flow of time varies. Here, various space-times intersect and overlap.
Each megalith is surrounded by similarly standing megaliths, the space-times of which are all connected. 
The artwork is continuously rendered in real time by a computer program. It is neither prerecorded, nor on loop. As a whole, previous states never recur, and the artwork is continuously changing due to the movement of people. Every moment is unique and can never be seen again.
The following artworks exist in the artwork space of the three-dimensional objects grouped in these bath house ruins.
・Flowers and PeopleThis artwork is in a state of continuous change. Over a period of one hour, a year’s worth of seasonal flowers blossoms and scatters. The flowers bud, grow, and blossom before their petals begin to wither and eventually fade away. The cycle of growth and decay repeats itself in perpetuity. If a person stays still, the flowers surrounding them grow and bloom more abundantly.
・Universe of Water Particles When people approach the artwork, the flow of the water changes. The movement of people influences the artwork, causing it to evolve continuously, while the artwork influences other works. For instance, the water causes the flowers in the work Flowers and People to scatter.
Water is represented by a continuum of numerous water particles. The interaction between the particles is calculated and then lines are drawn in relation to the behavior of the water particles. The lines are “flattened” using what teamLab considers to be ultrasubjective space.

รูปสัตว์ที่คุณวาด อยู่ตรงบริเวณใด ลองมองหากันดู เหล่าสัตว์ทั้งหลาย บ้างก็กินสัตว์อื่น บ้างก็ถูกสัตว์อื่นกิน และกำลังสร้างระบบนิเวศร่วมกันเป็นหนึ่งเดียว รูปสัตว์ที่คุณวาด หากไปกินสัตว์อื่น ก็จะมีการเพิ่มจำนวนมากขึ้น และมีผีเสื้อที่เพิ่มขึ้นบริเวณของดอกไม้ เหล่าสัตว์ทั้งหลาย บ้างก็กินสัตว์อื่น บ้างก็ถูกสัตว์อื่นกินเป็นอาหาร และล้มหายตายจากไป จระเข้ ถ้าคนเหยียบมากเกินไป ก็ทำให้ล้มหายตายจากไป ส่วนดอกไม้ ที่คุณกำลังหลงใหลจับตามองก็บานสะพรั่งให้เห็น แต่กลับกัน หากเดินเหยียบไปมา ก็จะทำให้มันฟุ้งกระจายออกไป ลองมาสำรวจภายในโลกที่ทุกคนสร้างขึ้น ค้นหาสัตว์ที่ถือกำเนิดจากลายเส้น และ ดอกไม้ที่ผลิบาน กันเถอะ

Before the modern era in Japan, Kasane no Irome (nuances of layered colors) were seasonal colors created in silk. The complicated colors were the result of a combination of front and back colors (silk at the time was so thin that the liner was transparent, creating more nuanced colors), overlapping color gradations, complex weave colors, and combinations of warp and weft.
When a person stands still close to a lamp, it shines brightly and emits a color that resonates out. The light of this lamp becomes the starting point, and it spreads to the two nearest lamps. The light from the two nearest lamps transmits the same color to other lamps, one after another, spreading out continuously. The light transmitted from the lamp always resonates out as a bright light once, passing to close lamps, until all of the lamps have shone brightly once, and then returns to the first lamp. The light of the lamp in response to human interaction, divides in two, becomes one optical line through all of the lamps respectively, before finally, returning to the first lamp that was the starting point. People become aware of the presence of others in the same space.
All the lamps, seemingly scattered randomly, have a single connecting line (unicursal) that can be drawn. When drawing a line, the stroke (the same starting and ending points) is drawn from a lamp to the lamp that is the closest in distance in three-dimensions. By arranging the lamps in this way, the light of the lamp corresponding to the person is always propagated to the nearest lamp, and must always pass through all the lamps in the space in a single stroke, before finally returning to the first lamp that was its origin.
The arrangement of the lamps is mathematically determined to satisfy a number of restrictions outlined below. A large number of solutions were evaluated that take into account the variation and distribution in the height, the direction of the lamps, and the smoothness of the three-dimensional path (light trajectory).
The hanging lamps are arranged uniformly, in such a way that they form an orderly grid. This is the first constraint. The second constraint is that of the boundaries of the physical space: the distance between the floor and the ceiling, and the height and the width of the passages through which people can move. And the third constraint is that when a line is drawn from any lamp to another lamp in three dimensions, the starting point and the ending point must be connected as a single line (unicursal).
Since the arrangement of the lamps born from such a process seems to be random at first sight, the trajectory of the resonating light cannot be predicted: the light continues to the lamp that is physically closest, thus giving a natural feeling - like a fire burning. And since the light trajectory of the lamps is connected by a single line, the light born from any particular lamp and the light born from any other lamp will always cross each other.
The arrangement of the lamps is not only beautiful in a static way, but also in a dynamic way when activated by people in the space. It demonstrates the space of a new era that can be designed freely and change itself through digital technology, a space that adapts and changes due to the movement of the people in it. 
※The lamp are made of Murano glass (Venetian glass).

Location: Inside Mifuneyama Rakuen Garden
Hours: Can be viewed during Mifuneyama Rakuen opening hours

มีศาลที่คาดว่าเป็นอิวาคุระซึ่งเป็นหินบูชาขนาดใหญ่ที่ซ้อนทับกันอย่างเหนือธรรมชาติประดิษฐานอยู่

Location: Inside Mifuneyama Rakuen Garden
* Only available to guests of Mifuneyama Rakuen Hotel or Onyado Chikurintei

โรงน้ำชาโอกิโนโอะที่มีหลังคามุงจากถูกสร้างขึ้นในช่วงปลายสมัยเอโดะ ตอนที่สร้างสวนมิฟุเนะยามะราคุเอ็น (ปี 1845) โดยสร้างขึ้นริมสระน้ำเพื่อใช้เป็นบ้านอีกหลังหนึ่งของนาเบชิมะ ชิเงโยชิ ผู้เป็นผู้ครองดินแดนทาเคโอะรุ่นที่ 28 ในช่วงฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ที่นี่จะเปิดให้คนทั่วไปได้เข้าชม

Location: Inside Mifuneyama Rakuen Garden
Hours: Can be viewed during Mifuneyama Rakuen opening hours

กล่าวกันว่าจากตอนที่จักรพรรดินีจินงูได้เสด็จกลับจากชิลลาในคาบสมุทรเกาหลี (ช่วงปี 200) แล้วได้มาจอดเรือหลวง (มิฟุเนะ) ที่นี่ เลยทำให้ตั้งชื่อตามนั้น

Location: Outside Mifuneyama Rakuen Garden
Hours: On view 24 hours a day

หรือในอีกชื่อหนึ่งคือปราสาทมิฟุเนะยามะ
กล่าวกันว่าถูกสร้างขึ้นในช่วงปี 1118 – 1120 โดยโกโต้ ซุเกชิเงะผู้เป็นผู้ครองดินแดนทาเคโอะรุ่น 2
ตระกูลโกโต้นั้น จากการที่ในช่วงต้นสมัยเอโดะ (ต้นศตวรรษที่ 17) ได้รับมอบนามสกุลนาเบชิมะมาจากนาเบชิมะ คัตสึชิเงะ ผู้ครองแคว้นซากะในฐานะเครือญาติ จึงได้เปลี่ยนมาเป็นตระกูลทาเคโอะนาเบชิมะในที่สุด
จากคำสั่งหนึ่งแคว้นหนึ่งปราสาทของรัฐบาลเอโดะบาคุฟุ (ปี 1615) ทำให้ปราสาทสึกาซากิกลายเป็นปราสาทร้าง และดำรงอยู่ต่อมาตลอดสมัยเอโดะในฐานะที่เป็นอาคารที่อยู่อาศัยของตระกูลทาเคโอะนาเบชิมะ

Google MAP

ฟาร์มของบริษัท EN TEA ที่ถูกใช้ใน EN TEA HOUSE แห่งนี้ ตั้งอยู่บนภูเขาใกล้หมู่บ้านที่ย่านอุเรชิโนะในคิวชู ซึ่งเป็นพรมแดนระหว่างจังหวัดซากะและจังหวัดนางาซากิ ใช้เวลาเดินทางประมาณ 20 นาทีโดยรถยนต์จากสวนมิฟุเนะยามะราคุเอ็น โดยในบริเวณนี้เป็นพื้นที่ที่กล่าวกันว่าเป็นสถานที่แรกในญี่ปุ่นที่ผลิตชาเขียวขึ้นมาได้ ซึ่งได้มีการค้นคว้าวิธีการผลิตชาในขณะที่ปลูกชาอยู่ในฟาร์มของบริษัทขนาดย่อมที่มีบรรดาแพะมาคอยกินวัชพืชในไร่ชา

Google MAP